Bogata historia średniowiecza Polski wychodzi na światło dzienne dzięki trwającym badaniom archeologicznym dworu rycerskiego. Dwór, którego początki sięgają XIII–XV wieku, oferuje fascynujący wgląd w życie i czasy tamtej epoki.

Dwór, zwany „grodziską stozkowate” (motte), to typ budowli obronnej, powszechny w okresie średniowiecza. W przeciwieństwie do zamków regionu, dwory te nie są często odwiedzane, ale częściej niszczone. Obecne dochodzenie odsłoniło pozostałości drewnianej wieży, która niegdyś znajdowała się na szczycie wzgórza. Wieża ta, będąca częścią budowli obronnej dworu, w pewnym momencie historii uległa zniszczeniu.

Dochodzenie prowadzi zespół archeologów, którzy wykorzystując różnorodne techniki odkrywają tajemnice dworu. Badania składają się z kilku etapów, obejmujących szczegółowe badanie terenu, wykopaliska w kluczowych obszarach i analizę wszelkich znalezionych artefaktów. Odkrycia zespołu przyczynią się do zrozumienia średniowiecznego życia w Polsce i roli rycerzy w tym okresie.

Odkrycia dworu dokonał początkowo dr hab. student w Widowie, który podczas prac terenowych natknął się na ruiny. Od tego czasu miejsce to było przedmiotem intensywnych badań archeologicznych. Uważa się, że dwór i jego wieża obronna były niegdyś własnością rycerską, co tylko zwiększa historyczne znaczenie znaleziska.

Śledztwo w sprawie średniowiecznego dworu rycerskiego w Polsce jest świadectwem bogatej historii, która leży pod naszymi stopami. W miarę jak archeolodzy będą kontynuować swoją pracę, możemy spodziewać się kolejnych odkryć na temat przeszłości i głębszego zrozumienia życia ludzi, którzy żyli w tym fascynującym okresie historii.